فارسی
سه شنبه 12 تير 1403 - الثلاثاء 24 ذي الحجة 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 28

روزگاران گذشت و پسران در پی پدران بر جايگاهشان تكيه زدند تا سرانجام، خداوند سبحان محمد فرستاده خود را برای تحقق وعده های الهی و ختم سلسله پيامبری مبعوث كرد، درحالی كه از همه پيامبران پيشين برايش پيمان گرفته بود ....

آن چنان كه از عبارت حضرت استفاده می شود خداوند از 124 هزار پيغمبر برای قبول نبوت پيغمبر اكرم پيمان گرفته است؛ گويی خداوند به انبيا فرموده نمره شما در عمل و ايمان و تبليغ نوزده است، به پيغمبر من ايمان بياوريد تا نمره تان بيست شود. انبياء الهی هم اين را قبول كرده اند.

پس، پيامبران گذشته همگی بر پيامبری حضرت ختمی مرتبت اذعان داشته و آن را پذيرفته اند.

در روايات آمده است: انبياء الهی، اين عاقل ترين عاقلان، با وجدان ترين وجدان داران، و پاك نهادترين انسانها، با اين كه پيغمبر را نديده بودند، اما به صرف اين كه از خدا شنيده بودند كه او كيست، پس از اين پيمان با گريه دست به دعا برداشتند كه:

«اللّهمّ اجعنا من امّة محمّد».

دقت كنيم. نگفتند: «اللهم اجعلنا مع محمّد»؛ ما را با محمد قرار بده. گفتند از امت محمد قرار بده؛ يعنی خدايا، ما كجا و پيغمبر تو كجا؟ ما را جزء امت او به حساب بياور تا در قيامت سرمان را بالا بگيريم، نه به اين خاطر كه ما هم پيغمبرين، برای اين كه در زمره امت او هستيم.

«اللّهم لا تحرمنا صحبة محمّد».

خدايا، در قيامت ما را از همنشينی با او محروم نكن. در بهشت به ما هم اجازه بده نزد او باشيم و كنارش بنشينيم.

اين دو نكته كه كمتر گفته شده و بسيار قابل تامل و جالب است. اما نكته سوم:




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^