حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 357

بسم اللّه الرحمن الرحيم. الحمد للّه رب العالمين و صلّی اللّه علی جميع الأنبياء و المرسلين و صلّ علی محمّد و آله الطاهرين.

تفكر سفری معنوی و پرمنفعت است كه انسان را به نتايج و دستاوردهای فراوانی در دنيا و آخرت می رساند. برای بيان اهميت اين موضوع كافی است بدانيم كه حدود يك ششم از آيات قرآن كريم (نزديك به هزار آيه) درباره تفكر است كه با كلماتی چون فكر و شعور و عقل و لبّ (به معنای عقل و مغز) همراه است. [1] با توجه به اين ميزان اهميت، شايسته است كه انسان فرصتی را برای مطالعه و تدبر در اين آيات اختصاص دهد و از اين دريای معانی گوهرهايی نفيس برآورد.

علاوه بر قرآن مجيد، انبيای الهی و رسول گرامی اسلام و ائمه طاهرين، عليهم السلام، نيز روايات فراوانی در باب تعقل و تفكر از خود بر جای گذاشته اند كه ميراثی عظيم دراين باره به حساب می آيد و كتاب های مهم شيعه و سنی آن ها را ذكر كرده اند. از جمله اين آثار كتاب شريف اصول كافی اثر محدث بزرگوار كلينی است كه باب نخست آن باب عقل و جهل است. در اين باب، مرحوم كلينی روايتی را از قول