.jpg)
.jpg)
حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 119
اگر كسی می خواهد از عذاب دردناك قيامت نجات پيدا كند، راهش همين است كه قرآن می فرمايد: ثروت كسی را نجات نمی دهد، مگر آن كه در راه جهاد فی سبيل اللّه هزينه شود و از پيش انسان برود. اگر پول بخواهد تا آخر عمر پيش انسان بماند، زنجيری می شود كه سرانجام او را به جهنم می كشاند:
«الذين يكنزون الذهب و الفضة و لا ينفقونها فی سبيل اللّه فبشرّهم بعذاب اليم». [5]
و كسانی را كه طلا و نقره می اندوزند و آن را در راه خدا هزينه نمی كنند به عذاب دردناكی مژده ده. روزی كه آن اندوخته ها را در آتش دوزخ به شدّت گرما دهند و پيشانی و پهلو و پشتشان را به آن داغ كنند و به آنان نهيب زنند: اين است ثروتی كه برای خود اندوختيد. پس كيفر زراندوزی خود را بچشيد.
منظور قرآن از چنين مالی است؛ يعنی پولی كه حبس شده و به طناب بخل پيچيده شده باشد. به راستی، چقدر مال بايد در قيامت با كسی باشد تا بتواند او را نجات دهد؟ قرآن مجيد در پاسخ اين سوال می گويد: اگر همه دنيا را از طلا پر كنيد يا همه آنچه را كه در جهان هست داشته باشيد و آن را دو برابر كنيد و آن را با خود به عرصه قيامت بياوريد تا خود را از رفتن به جهنم خلاص كنيد، باز از شما پذيرفته نخواهد شد:
- «إن الذين كفروا لو أن لهم ما فی الارض جميعا و مثله معه ليفتدوا به من عذاب يوم القيامة ما تقبل منهم و لهم عذاب أليم». [6]
قطعا، كسانی كه كافر شدند اگر همه آنچه در زمين است و همانند آن را نيز با آن همراه خود داشته باشند تا آن را برای نجاتشان از عذاب روز قيامت فديه و عوض دهند، از آنان پذيرفته نخواهد شد و برای آنان عذابی دردناك است.
