حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 213
«سئل عن جعفر بن محمد الصادق، عليه السلام، عن العشق، فقال: قلوب خلت من ذكر اللّه فاذاقها اللّه حب غيره». [19]
يعنی وقتی خدا ببيند دلی از محبت و ياد او خالی است، آن را با عشق غير خودش پر می كند. مثلا، محبت چند نامحرم را در آن قرار می دهد.
در حقيقت، آن دل را دور می اندازد و ديگر خريدار آن نيست. اين دل چه ارزشی دارد؟ آيا از دل گاو و شتر بدتر نيست؟
خدا نياورد آن روز را. كه دل های ما به جای خدا به انواع فسادها و گناهان متمايل و به انواع معشوقه ها مشغول باشد!
|
الهی دلی ده كه جای تو باشد |
زبانی كه در آن ثنای تو باشد |
|
|
الهی عطا كن به اين بنده گوشی |
كه آن گوش پر از صدای تو باشد |
|
|
الهی عطا كن مرا قلب و چشمی |
كه بينايی اش از ضيای تو باشد |
|
|
الهی چنان كن تو از فضل و رحمت |
كه هر كار كردم برای تو باشد |
|
|
الهی بده همتی آن چنانم |
كه سعيم وصول لقای تو باشد |
|
|
الهی ندانم چه بخشی كسی را |
كه هم عاشق و هم گدای تو باشد. |
|
