.jpg)
.jpg)
حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 347
«أم من أخرجكم بالرفق من أرحام أمّهاتكم؟»
چه كسی شما را در كمال محبت از رحم مادر به دنيا منتقل كرد؟
طبيعی به دنيا آمديد و ناگزير نشدند شما را قطعه قطعه كنند و بيرون بياورند. پهلوهای مادر را گرم كرد تا استخوان ها نرم و منبسط شود و به آسانی متولد شويد. سپس عضلات مادر را بار ديگر به محل نخست بازگرداند.
«أم من ألقی الرحمة و الرأفة فی قلوب أمهاتكم».
چه كسی رأفت و محبت فرزند را در قلب مادر جای داد؟ ذره ذره غذا را چشيد تا ببيند آيا برای كودكش مناسب است يا نه؟ و با اين كه طعامی لذيذ بود، خودش تناول نكرد و در كام او نهاد.
ای انسان، وقتی مادرت نو عروس بود، خوابی سنگين داشت، اما پس از اين كه تو به دنيا آمدی، تا از خواب برمی خاستی از خواب می پريد و آرامت می كرد. آری، من بيش از والدينت از تو پرستاری كرده ام.
«أم من فتق القلب فجعل فيه نورا تتهدون به».
چه كسی انس قرآن و محبت پيغمبر و ائمه طاهرين را در دلت افكند؛ با آن كه هيچ گاه آنان را نديده بودی؟
«أم من وهب لكم السمع تسمعون به».
چه كسی به تو گوش عطا كرد تا با چند استخوان و يك پرده قادر به شنيدن هر صدايی باشی؟
«هذه منّتی عليكم قديمة».
اين نعمت های من است كه از نخستين لحظه استقرارت در رحم مادر به تو عطا كردم. در مقابل، تو چه كردی؟
«تعصوننی بالنهار و متمرّدون علی».
