حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 233
با ديگری اشتباه گرفته ای. اگر ناراحتی ای داری می توانم برايت رفع كنم و اگر چيزی لازم داری برايت مهيا كنم. اگر نياز به راهنمايی داری راهنماييت كنم يا تو را به هرجا كه بخواهی برسانم. گرسنه و تشنه هم اگر باشی می توانم مهمانت كنم. اگر مسافری و جايی برای ماندن نداری، چرا مهمان من نمی شوی و تا روز بازگشت پيش ما نمی مانی؟ به هر حال، اگر مشكل داری بگو تا مشكلت را حل كنم ....
وقتی سخن حضرت به اين جا رسيد پيرمرد گريه كرد و گفت: شهادت می دهم كه تو خليفه خدا هستی و خدا بهتر می داند رسالتش را در كجا قرار دهد. پيش از اين تو و پدرت بدترين انسان ها در نزد من بوديد و شما را دشمن می داشتم ولی از امروز شما محبوب ترين انسان ها نزد من هستيد. سپس، با حضرت به منزل ايشان رفت و تا روز بازگشت مهمان حضرت بود و از آن روز از ارادتمندان اهل بيت قرار گرفت. [28]
اين نمونه ای ديگر از اغتنام فرصت و بهره گيری از نعمت حلم و حسن خلق برای هدايت مردمان بود. ما نيز بايد يابد بگيريم كه از فرصت هايمان به خوبی استفاده كنيم و راه درست را در پيش بگيريم. و در چنين موقعيت هايی اختيارمان را از دست ندهيم و به ياد اين فرمايش قرآن بيفتيم كه:
«يدرءون السيئة بالحسنة». [29]
و با خوبی های خود نسبت به مردم، بدی های آنان را نسبت به خود برطرف می نمايند.
و تلاش كنيم كه بدی های مردمان را با خوبی پاسخ دهيم.
