حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 153

- فرزند شده است، سن چهل زياد به نظر می آيد.

خديجه به مدت 25 سال در خانه پيامبر زندگی نموده است و تا زمانی كه او زنده بود پيامبر همسر ديگری انتخاب نكرد و تنها اوست كه ميان زنان ديگر رسول خدا (ص) شرايط كفويت را احراز نمود و عدم ازدواج مجدد پيامبر اكرم (ص) در زمان حيات خديجه كبری (س) بيانگر جاذبه های معنوی فراوان حضرت خديجه (س) می باشد كه برخورداری از آن ها حقيقتا در زندگی رسول خدا نقشی مهم و اساسی ايفا نموده است.

محمد (ص) در سن 40 سالگی به پيامبر به پيامبری رسيد كه باتوجه به روايات موجود می توان همراهی و همسويی و همگامی حضرت خديجه (س) را در دوره ای كه رسول خدا (ص) اعتكاف نموده و برای انجام اين مهم به غار می رفتند استنباط نمود. عدم مخالفت خديجه كبری با شيوه خاص رسول اكرم (ص) در گذراندن اوقات خود در غار و عدم اعتراض ايشان به غيبت های يكماهه يا چند روزه پيامبر كه توأم با مرارت و دشواری بود، روح بلندی را طالب است كه تنها در وجود حضرت خديجه (س) به عنوان همسری فداكار يافت می شود. موافقت و همراهی حضرت خديجه كبری (س) با پيامبر اكرم (ص) و حتی تشويق و حمايت روحی و معنوی ايشان به وضوح می تواند بيانگر عظمت وجودی اين زن باشد. بعد از بعثت پيامبر، به گواهی تاريخ، خديجه صديقه اول است و كسب اين مقام خود می تواند گويای عظمت حركت و شخصيت او باشد. بعد از بعثت، تمامی اموال خديجه در راه اسلام خرج شد و به وسيله اموالش آنان كه در دست قريش در معرض خطرهای بزرگ قرار داشتند نجات يافتند و اسلام به اموال خديجه قوام يافت. ايستادگی خديجه در شرايط ناگوار بعد از بعثت و عشق و علاقه اش به رسول خدا و درك عالمانه اش از ويژگی های روحی ايشان سبب می شد تا پيامبر همه زخم زبان ها و تحقيرها را به جان بخرد.

تمامی فرزندان رسول خدا به جز ابراهيم از خديجه بودند و همگی در مكه به دنيا آمدند. قاسم بزرگ ترين فرزند آن ها بود و پيامبر به همين سبب كنيه ابو القاسم-]