حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 428
قلب با نعمت ها خون می گيرد و سالم می ماند و با نعمت ها كار می كند، عمل قلب به اين است:
كه خدا را تعظيم و حمد كنی، در نعمت های خدا و آثار لطفش تفكر كنی، و نيت كنی كه خدايا من با اين مقدار نعمتم،
عاشقانه به بندگانت خدمت می كنم و از تو رو برنمی گردانم.
در زمان رسول اللّه، زنی به مدينه آمد و به مقداد گفت: پيغمبر در مسجد است؟ گفت: بله. گفت: پيغمبر می داند من چه كسی هستم، برو به او بگو همان زنی كه مجلس جوانان مكه را گرم نگاه می داشت، آواز می خواند و می رقصيد و مطربی می كرد، به مدينه آمده است. چون از قيافه افتاده ام و گلويم ديگر آن صدا را ندارد، هيچ جا مرا دعوت نمی كنند؛ فقير شده ام، كمكی به من بكنند. مقداد آمد و گفت: يا رسول اللّه، چنين زنی بيرون است. پيغمبر به مردم فرمودند: چيزی من می دهم، چيزی هم شما بدهيد، بارش را ببنديم و او را راهی مكه كنيم. [19]
اينگونه بود كه پيغمبر نعمت خدا را صرف خدمت به همه بندگانش می كرد. اين شكر است.
بگو الحمد للّه، سبحان اللّه، بگو لا اله الا اللّه، امر به معروف كن. نهی از منكر كن. اين شكر زبان است.
چشمت، زبانت، گوشت، دستت، شكمت، پايت، اين هفت عضو
تمام بدن را وارد حريم بندگی كن.
