حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 300
يا در مسير عدالت حركت كنند. حاكمان هم بايد عادل باشند، وگرنه امكان اجرای عدالت وجود ندارد. هر انسانی بايد در فرديت خودش عادل باشد و در مجموع بايد كل جامعه هم عادل باشد. حاكمان نيز بايد عادل باشند تا عدالت به معنی واقعی اجرا شود و به بار بنشيند. اين عدالت هم زمانی اجرا می شود كه حاكم امام دوازدهم و نيروهايش عبادی الصالحون باشند. در غير اين صورت، اگر در جامعه ای همه عادل باشند، كل بدنه دولت هم عادل باشد، ولی يك وزير يا وكيل يا استاندار ظالم باشد، باز خدا اين عدالت را قبول ندارد و می گويد در اين مملكت ظلم هست.
امير المؤمنين درباره حق و عدالت سخن زيبايی دارند، می فرمايند:
[10]
يعنی مردم درباره حق و عدالت خوب حرف می زنند و می نويسند و می گويند، اما وقت عمل كه می رسد، از ده ميليون نفر يك نفر هم به آن عمل نمی كندو ازاين رو، گسترده ترين چيز در عالم وصف عدل و حقيقت و تنگ ترين واقعيت، عمل به عدالت و حق است.
|
زيركی را گفتم اين احوال بين، خنديد و گفت |
صعب روزی، بو العجب كاری، پريشان عالمی |
|
|
آدمی در عالم خاكی نمی آيد به دست |
عالمی ديگر ببايد ساخت وز نو آدمی. |
|
[11]
پرويرن اعتصامی درباره احوان انسان ها در دنيار شعری زيبايی دارد كه خوب از عهده بيانش برآمده است و به قول مولوی: خود حقيقت نقد حال ماست آن. [12] می گويد: روزی، پاسبانی مرد مستی را به جرم مستی گرفت ...:
|
محتسب مستی به ره ديد و گريبانش گرفت |
مست گفت: ای دوست اين پيراهن است افسار نيست |
|
