حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 152

- آمد كه ميسره در هيچ سال آن سود نديده بود. پس از بازگشت از شام، ميسره احوالات رسول اللّه و گفتار بحيرا را برای خديجه بازگفت.

خديجه (س) حضرت محمد (ص) را در زيبايی ظاهر، حسن راستگويی، امانتداری و بلندكرداری مناسب می يافت، خديجه دلباخته امانت و درستكاری او شد و تمايل خود را به همسری وی اظهار كرد و با وجودی كه مردان ثروتمندی از قريش چون ابو جهل بن هشام، عقبة بن ابی معيط، و شيبة بن ربيعه از او خواستگاری كردند، ولی او خود به رسول اللّه (ص) پيشنهاد ازدواج داد. پيامبر به همراهی عموهايش و بزرگان قريش به خواستگاری خديجه (س) رفت و چون خويلد پيش از جنگ فجار مرده بود عمويش عمرو بن اسد و پسر عمويش ورقة بن نوفل در مراسم او شركت داشتند. خطبه عقد را ابو طالب خواند و گفت: سپاس خدا را كه ما را از نسل ابراهيم، عليه السلام، و فرزندان اسماعيل قرار داد و ما را به كعبه ای حرام و حرمی امن سرفراز داشت و ما را بر مردم سروری داد و شهر ما را كه در آن هستيم مبارك ساخت. سپس، به راستی برادرزاده ام محمد بن عبد اللّه اگرچه از مال تهيدست است با هيچ مردی از قريش سنجيده نشود جز آن كه بر او فزون آيد و با احدی قياس نشود، مگر آن كه از او بزرگ تر باشد. چه مال، روزی دگرگون و سايه بی دوامی است و او خواستار خديجه و خديجه خواهان اوست. و كابين، آن چه بخواهيد، نقد آن از مال من است و او را به خدا قسم امری است بزرگ و پيشآمدی جهانگير است. بعد از ابو طالب، عموی خديجه عمرو بن اسد گفت: معاشر قريش، گواه باشيد كه من خديجه را به عقد محمد در آوردم و اين ازدواج فرخنده ای است كه هرگز سست نشود. مهر حضرت خديجه 12 اوقيه ونيم بوده كه هر اوقيه برابر با چهل درهم است. پس مهرش پانصد درهم می باشد. البته، در بعضی از كتب تاريخی 20 شتر ذكر شده است. ازدواج پيامبر با خديجه يكماه پس از سفر به شام انجام گرفت؛ يعنی 5 سال بعد فجار در روز دوشنبه هفدهم ربيع الاول سال 595 ميلادی 15 سال قبل از بعث. گفته شده كه خديجه در هنگام ازدواج 40 سال و محمد 25 سال داشته است، اما از آن جا كه حضرت خديجه از حضرت محمد (ص) صاحب چندين-]