عبرت های روزگار، ص: 340

و فرق هايی نيز در ميان خواهد بود.

همچنانكه گل هايی همچون: ياس، تمامی يك رنگ، و يك بو، و يك خاصيت داشته اما برخی بر برخی ديگر برتری دارند، چرا كه پاره ای خوشبوتر و يا شكيل تر و رعناترند، و پيامبران خدا نيز اينگونه اند، و پاره ای بر پاره ای فضيلت دارند.

لا جرم گفت آن رسول ذوفنون

رمز نحن الآخرون السابقون

«تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی بَعْضٍ» «1» آری، پيامبران، همه، همچون شمع، روشنی می بخشند جز آنكه پاره ای از ايشان فضايی واسع تر و فراختر روشنی می دهند. و گرنه تمامی نورند و روشنی بخش، و راه را از بيراهه ارائه می كنند. و هدايت و گمراهی را نشان می دهند. و در يك سخن، نشانی خدا را می دهند.

در اين ره انبيا چون ساروانند

دليل و رهنمای كاروانند «2» و بدون دلالت و هدايت و راهنمايی ايشان، رسيدن به حق، هرگز ميسور و ممكن نخواهد بود.

ای كه می جويی به سوی حق، سبيل

طی اين وادی نگردد، بی دليل «3» و البته هر كس بی دليل رفت، نرسيد. و گمراه شد.

______________________________
(1) بقره/ 253.

(2) شيخ محمود شبستری.

(3) حكيم قاآنی شيرازی، متوفی 1270.