عبرت های روزگار، ص: 307

كرامت حق

حكايت انسان، حكايت كبوتر است.

كبوتر اگر چه از بامی برمی خيزد و به اين سوی و آن سوی پرواز می كند، و گاه نيز بر بام و يا بام های ديگر می نشيند، ولی لاجرم دير يا زود، به همان بام نخست باز می گردد.

و انسان نيز كه پديد آمده و برخاسته از دل خاك است، اگر چه روزهايی چند از عمر خويش به هر سوی می رود، و حتی گاه، بر كرات ديگر نيز گام می نهد، ولی به ناگزير، روزی، دوباره سوی خاك بازمی گردد.

«مِنْها خَلَقْناكُمْ وفِيْها نُعِيْدُكُمْ» «1» خاك گويد خاكِ تن را بازگرد

ترك جان كن سوی ما آ همچو گرد

______________________________
(1) طه/ 55.