عبرت های روزگار، ص: 155
خِصال علی
بخشی از آيات كتاب خدا به آئينه ای تمام نُما می ماند كه می توان در آن سيمای پرفروغ مولانا اميرالمؤمنين علی عليه السلام را به نظاره نشست. و آن رخسار عرشی و ملكوتی نِشان را تماشا كرد.
عقل و دل ها بی گمانی عرشی اند
در حجاب از نور عرشی می زِيند «1» چرا كه مصداق و نمونه شاخص، و برتر، و تمام تر، در فراوانی از آيات كتاب حكيم و مبارك، وجود نازنين آن امام همام است. و از همين رُوی، می توان گفت كه آن گروه از آيات در شأن ايشان نازل شده است.
و اين، حقيقتی مسلّم است و اصحاب نبی مكرم نيز بر آن اطلاع و وقوف تام
______________________________ (1) بی گمان عقل ها و جان ها از عالَم بالايند و پشت پرده از نورِ عرشی به حيات ادامه می دهند. مثنوی معنوی، دفتر پنجم، بيت 619.
