حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 412
نمی ارز، دنيايی است كه در آن انسان هيچ منفعتی كسب نكند و جز خوردن و شكم و لباس بدن به چيزی در آن نينديشد.
تو كه ناخوانده ای علم سماوات |
تو كه نابرده ای ره در خرابات |
|
تو كه سود و زيان خود ندانی |
به ياران كی رسی هيهات هيهات |
|
انسان بايد به عاقبتش فكر كند و فكر كند چطور می خواهد وارد قيامت بشود و چه می خواهد جواب بدهد. در قرآن آمده است كه وقتی وارد محشر می شويد، پرونده تان را به دستتان می دهند؛ يعنی نمی گذارند كس ديگر آن را بخواند و می گويند:
«اقرء كتابك كفی بنفسك اليوم عليك حسيبا». [16]
به او می گويند: كتاب خود را بخوان، كافی است كه امروز خودت بر خود حسابگر باشی.
می فرمايد: بنده من، خودت پرونده ات را بخوان. نه من به اعمالت نمره می دهم، نه پيغمبرانم، و نه ملائكه. تمام ورق های پرونده را خودت بخوان و خودت بگو با تو چه كنم؟
م از قالوا بلی تشويق دارم |
گنه از برگ داران بيش دارم |
|
چون فردا نامه خواهان نامه خوانند |
مو در كف نامه، سر در پيش دارم. |
|