.jpg)
.jpg)
حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 190
بعد از اين جريان كه حضرت بنی اسرائيل را به سوی خدا هدايت كرد و از غلتيدن به پرستش بت ها رهايی داد، به دستور خدا برای سی شب راهی كوه طور شد.
«و واعدنا موسی ثلاثين ليلة و أتممناها بعشر فتمّ ميقات ربّه أربعين ليلة ...». [13]
و با موسی سی شب وعده گذاشتيم و آن را با افزودن ده شب كامل كرديم. پس، ميعادگاه پروردگارش به چهل شب پايان گرفت ....
ولی وقتی حضرت دوباره به نزد آنان برگشت، ديد مردم گوساله پرست شده اند.
«و إذا أخذنا ميثاقكم و رفعنا فوقكم الطور خذوا ما آتيناكم بقوّة و اسمعوا قالوا سمعنا و عصينا و أشربوا فی قلوبهم العجل بكفرهم قل بئسما يأمركم به إيمانكم إن كنتم مّؤمنين». [14]
و ياد كنيد زمانی كه از شما برای پيروی از موسی پيمان گرفتيم و كوه طور را بالای سرتان برافراشتيم و گفتيم آنچه را (تورات) به شما داديم با قوت و قدرت دريافت كنيد و دستورهای ما و پيامبرتان را بشنويد. به ظاهر گفتند شنيديم و در باطن گفتند نافرمانی كرديم. و به سبب كفرشان دوستی گوساله با دل هايشان درآميخت. بگو اگر شما مومن هستيد و ايمانتان شما را به اين همه ظلم و جنايت و فساد فرمان می دهد پس بد چيزی است آنچه ايمانتان به آن فرمان می دهد.
تمايل فكر انسان به بدی ها روح و قلب را نيز فاسد می كند، همان گونه كه دل بنی اسرائيل را به گوساله ای متمايل كرد. اين نتيجه نداشتن فكر و تمايل شديد انسان به دنياست و در اين داستان همين مساله است كه تعجب دارد. گرايش های ما به خدا و غير خدا با همه شدت و ضعف هايی كه دارد نتيجه همين بی فكری ها و نفهمی ها و تمايلات قلب و روح بيمار است.
