چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 397

يا اگر به خاطر بدن، به سراغ غارت حق ديگران بروم، ممكن است خودم را خوب بدانم، بگويم همه دارند می برند، اقتضا می كند كه من نيز ببرم، يا همه دارند می خورند، من نيز بايد بخورم. «1» اما پروردگار عالم اين غارتگری را بسيار بد و زشت می داند و به انسان اعلام می كند: «2» «وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ» «3»

نمی خواهم ذرّه ای شرّ در شما بندگانم باشد، چه برسد به اين كه انسان برای خاطر بدن، غارتگری كند.

«وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ أَكْلًا لَمًّا» «4»

ارثی كه حق ديگران است، با فتنه گری بردارد. برای چه كسی برمی دارد؟ برای بدن. می خواهد برای بدن خانه دويست متری را هزار متر كند، ماشين معمولی را گران قيمت كند، در مراكز خوش آب و هوا ويلای چند ميليارد تومانی بخرد، اين بدن را جابجا كند و از تهران به لندن و پاريس ببرد، در آنجا به بدن خوشگذرانی بدهد.

______________________________
(1)- الكافی: 2/ 139، حديث 9؛ «أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ مَنْ قَنِعَ بِمَا رَزَقَهُ اللَّهُ فَهُوَ مِنْ أَغْنَی النَّاس.»

(2)- عوالی اللآلی: 1/ 364، حديث 56؛ وسائل الشيعة: 16/ 53، باب 78، حديث 20962؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله مَنِ اقْتَطَعَ مَالَ مُؤْمِنٍ غَصْباً بِغَيْرِ حَقِّهِ لَمْ يَزَلِ اللَّهُ مُعْرِضاً عَنْهُ مَاقِتاً لِأَعْمَالِهِ الَّتِي يَعْمَلُهَا مِنَ الْبِرِّ وَ الْخَيْرِ لَايُثْبِتُهَا فِي حَسَنَاتِهِ حَتَّی يَتُوبَ وَ يَرُدَّ الْمَالَ الَّذِي أَخَذَهُ إِلَی صَاحِبِهِ.»

و نيز آمده: وسائل الشيعة: 16/ 53، باب 78، حديث 20960؛ «عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام يَقُولُ مَنْ أَكَلَ مِنْ مَالِ أَخِيهِ ظُلْماً وَ لَمْ يَرُدَّهُ إِلَيْهِ أَكَلَ جَذْوَةً مِنَ النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.»

(3)- زلزله (99): 8؛ «و هر كس هم وزن ذره ای بدی كند، آن بدی را ببيند.»

(4)- فجر (89): 89؛ «و ميراث خود را [با ميراث ديگران بی توجه به حلال وحرام بودنش ] يك جا و كامل می خوريد.»