چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 333

ما برای پول، خانه، زمين و مقام نيامده ايم، ما اولين چيزی كه می خواهيم، خود تو است. ما دور افتاده بوديم، حالا آمده ايم. از تو فرار كرده بوديم، اما برگشتيم. همه جا رفتيم، اما ديديم خبری نيست:

نزد هر كس رفتيم، ديديم او چيزی نيست. ما تو را داشته باشيم، در دنيا و آخرت همه چيز داريم:

درخواست پيامبر صلی الله عليه و آله بر حسابرسی امت در قيامت

رسول خدا صلی الله عليه و آله می فرمايد:

من شخصاً از خدا چند حاجت خواستم، يكی از آنها اين بود كه گفتم: محبوب من! تو به من خيلی علاقه داری، مرا خيلی دوست داری، خواسته مرا رد نمی كنی، خواسته ام اين است كه در قيامت، حساب امتم را به خودم واگذار كن. «3» يعنی من از جانب تو وكيل باشم كه به حساب آنها رسيدگی كنم. امت پيغمبر صلی الله عليه و آله يعنی شما. نه هر بی سر و پای متكبّر و مخالفی. ما گناه كرده ايم، اما نه به عنوان مخالفت، بلكه فراموش كرده ايم، غفلت داشتيم، مريض و جاهل بوديم، آن

______________________________
(1)- حافظ شيرازی.

(2)- ديوان اشعار، سعدی شيرازی.

(3)- نهج الفصاحة مجموعه كلمات قصار حضرت رسول: 517، حديث 1715؛ «سألت اللَّه أن يجعل حساب أمّتي إلیّ لئلّا تفتضح عند الامم، فأوحی اللَّه عز و جل إلیّ: يا محمّد بل أنا أحاسبهم فإن كان منهم زلّة سترتها عنك لئلا تفتضح عندك.

از خدا خواستم كه حساب امت مرا بمن واگذارد تا پيش امتهای ديگر رسوا نشود، پس خدای عز و جل به من وحی كرد ای محمد نه، بلكه من حسابشان را ميرسم و اگر گناهی از آنها سر زده از تو پوشيده می دارم كه پيش تو نيز رسوا نشود.»