چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 134

نزد من وزن و ارزش دارد، اما در مورد اين انسان ها می فرمايد:

«فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً» «1»

آنها با اين تمدن و علم، در روز قيامت ذره ای نزد من ارزش ندارند. كجای قرآن می فرمايد: من زنبور را روی دست بلند كردم و به شما نشان دادم؟

در آخر آيه می فرمايد:

«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» «2»

وضع زنبور، اشاره برای آنهايی است كه عقل دارند، می فهمند و انديشه می كنند كه زنبور با اين وزن كم، با اتصال به وحی و طیّ كردن راه خدا عسل ساز و مفيد است، اما اين ها با آن جثه صد كيلويی، هفتاد سال است كه تنها نجاست ساز هستند. كود انسانی توليد كردن در اين عالم كه ارزش ندارد.

بعد در قيامت به اين ها می گويند: هنر شما در هفتاد سال همين توليد كود بود، كودی كه از اين همه فضله و لاشه شير و سگ و حيوانات در زمين بود، ما شما را در دنيا برای توليد كود نياورده بوديم. اين همه زمين و آسمان را معطل كودسازی شما نكرده بوديم.

نمونه هايی در تفاوت ارزشی

1- آهوی ختن

همه آهوها زيبا و تيزرو هستند، وقتی می دوند، قدرت دارند تا هفتاد كيلومتر در

______________________________
(1)- كهف (18): 105؛ «پس روز قيامت ميزانی برای [محاسبه اعمال ] آنان برپا نمی كنيم.»

(2)- نحل (16): 69؛ «قطعاً در اين [حقيقت ] نشانه ای [بر قدرت، لطف و رحمت خدا] ست برای مردمی كه می انديشند.»