چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 224

دارم.

اما نماز امثال من در اين شعر است:

اين تمكّن معنوی است. اين ها به ساعت هم كاری ندارند، شب ها هر وقت بخوابند، يك ساعت مانده به نماز صبح، بی خستگی و بی كسالت بلندش می كنند و می گويند: ما منتظريم، بيا. اين تمكّن است. همه چيز زندگی آنها ملكوتی است.

تمكّن معنوی اوليای خدا

اين روايت را علمای اهل سنت نقل كرده اند، در خيلی از كتابهای آنان هست و راوی آنها نيز ابن عباس است. عجيب است كه اهل تسنن به ابن عباس اعتماد دارند، می گويند: هر چه ابن عباس گفته باشد، روی چشم ما است و به آن فتوا هم می دهيم.

ابن عباس می گويد: سال شصت و يك هجری در طواف كعبه بودم، البته حج هنوز شروع نشده بود و مردم برای عمره طواف می كردند. صدايی را با دو گوش خودم شنيدم. صاحب صدا را نديدم، در طواف فرياد زد: هر كس می خواهد دست در دست خدا بگذارد، برود دست در دست حسين بن علی عليه السلام بگذارد.

جوانی در زمان حكومت عمر بن خطّاب در مسجد الحرام نزد او آمد، گفت: تو بايد حاكم مملكت باشی و در كنار بيت الله اين چنين سيليی به صورت من بزنند؟

گفت: چه كسی سيلی به صورت تو زد؟ مگر چه كار كردی؟ گفت: چند لحظه به نامحرم نگاه كردم. گفت: كار بدی كردی، در مسجد الحرام و دور كعبه، برای چه به نامحرم نگاه كردی؟

______________________________
(1)- سعدی شيرازی.