چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 81

«عِنْدِ ذِكْرِ الصّالِحين يَنْزِلُ الرَّحْمة» «1» به قدری نزد پروردگار محبوب هستند كه وقتی اسم، رسم و آثار آنان گفته شود و بشنوند، رحمت پروردگار بر اهل آن مجلس فرود می آيد.

طبق آيات قرآن كريم، وجود مبارك حضرت يوسف عليه السلام يكی از صالحين عالم است كه ياد، ذكر و بيان ارزش های وجود او، نازل كننده رحمت خدا در مجلسی است كه با معنويت او پيوند می خورد.

اميرالمؤمنين عليه السلام نيز همين گونه هستند. پيغمبر اكرم صلی الله عليه و آله می فرمايد:

«ذِكْرُ عَلیّ عِبادة» «2» و عبادت باعث نزول رحمت است. خيلی مسأله مهمی است كه ياد امثال حضرت يوسف و اميرالمؤمنين عليه السلام رحمت پروردگار را به جوش آورده و نازل می كند.

ملاك باارزش و بی ارزش بودن

برای اين كه حضرت يوسف عليه السلام را از نظر آثار وجودی بهتر بشناسيم و همچنين طرف مقابلش را كه در تاريخ كم نبوده و در زمان ما نيز كم نيستند نيز بشناسيم، مطالبی را بحث می كنيم.

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 90/ 349، باب 21، حديث 15.

(2)- بحار الأنوار: 36/ 370، باب 41؛ «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله ذِكْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادَةٌ وَ ذِكْرِي عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عِبَادَةٌ وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالنُّبُوَّةِ وَ جَعَلَنِي خَيْرَ الْبَرِّيَّةِ إِنَّ وَصِيِّي لَأَفْضَلُ الْأَوْصِيَاءِ وَ إِنَّهُ لَحُجَّةُ اللَّهِ عَلَی عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ عَلَی خَلْقِهِ وَ مِنْ وُلْدِهِ الْأَئِمَّةُ الْهُدَاةُ بَعْدِي بِهِمْ يَحْبِسُ اللَّهُ الْعَذَابَ عَنْ أَهْلِ الْأَرْض.»