چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 350

من تمام شيعيانم و پدر و مادر و فرزندان آنها را می شناسم، بين ما و خدا رابطه ای از نور است، هر چه را بخواهيم، خدا در آن نور نشان می دهد. «1»

منبع كسب نور

اين نور را حضرت يوسف عليه السلام نيز داشت، اما از كجا آورده بود؟ در گفتگوی او با هم زندانی هايش به آنها فرمود. آنها غرق در حيرت بودند. اين چه فرهنگی است؟

چرا با تمام مصری ها فرق می كند؟ او چقدر ادب، وزانت و كرامت دارد، او كيست؟

برای رفع جهل آنها فرمود:

«وَ اتَّبَعْتُ»

به خدا قسم! تمام حرف در همين جمله است. كسانی كه به جهنم می روند، برای چه می روند؟ برای اين كه متابعت نداشتند، می گفتند: ما برای چه بايد به اين افراد اقتدا كنيم؟ مگر اين ها چه كسانی هستند؟

اما حضرت يوسف عليه السلام با آن عظمت می فرمايد:

«وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبائِي إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ» «2»

ملت؛ يعنی دين و فرهنگ. ما اين لغت را نسبت به جمع مردم استعمال می كنيم، مثلًا می گوييم: ملت ايران، اما كلمه ملت در قرآن يعنی فرهنگ و دين. منِ يوسف چرا اين گونه شده ام؟ چون سه معلم دارم:

______________________________
(1)- عيون أخبارالرضا: 2/ 200، باب 46، حديث 1؛ «عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ عَنِ الرِّضَا عليه السلام قَالَ إِنَّ اللَّهَ عز و جل أَيَّدَنَا بِرُوحٍ مِنْهُ مُقَدَّسَةٍ مُطَهَّرَةٍ لَيْسَتْ بِمَلَكٍ لَمْ تَكُنْ مَعَ أَحَدٍ مِمَّنْ مَضَی إِلَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله عليه و آله وَ هِيَ مَعَ الْأَئِمَّةِ مِنَّا تُسَدِّدُهُمْ وَ تُوَفِّقُهُمْ وَ هُوَ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْخَبَرَ.»

(2)- يوسف (12): 38؛ «و [از ابتدا] از آيين پدرانم ابراهيم و اسحاق و يعقوب پيروی كرده ام.»