چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 399
می خواهی در اتاقی بخوابی كه چند ميليون پول دكوربندی آن و تخت خارجی و گچ بری آن باشد، اما بی خود می خواهی، تو چند روز ديگر می خواهی در قبر بروی، اين همه گچ كاری و آينه كاری و سالن و تخت های آن چنانی خارجی را چگونه می خواهی ببری؟ مگر بدن چقدر می ارزد كه ماشين چند ميليونی به آن می دهی؟
اگر او را رها كنی، تو را گرفتار همه بلاها می كند. بلاهايی كه در چهره ظاهری، خوش سيما است.
آن وقت حاضر نيست با كفش روی زمين راه برود. اين زمين به اين پرقيمتی، كه خدا از آن، انسان و موجودات را می سازد، حتماً بايد سر راهش فرش بياورند بياندازند كه از روی فرش راه برود كه كف كفش او به زمين نخورد.
ای انسان بيچاره! اين ها به خاطر نگاه كردن صِرف به بدن است كه حيات، زندگی، خوشی، لذت بردن، پول، ازدواج، خانه و مركب برای بدن باشد. لعنت بر اين بدن. قدری گوشت و پوست و خون نجسی كه می چرخد و هر روز نجاست سازی می كند، مگر چقدر می ارزد كه اين همه سنگ را به سينه می زنند؟
|
زير و بالا پيش و پس وصف تن است |
بی جهت ها ذات جان روشن است «1» |
|
هزينه كردن نعمت ها در حدّ نياز
اما آن افرادی كه به اصل انسان، به سوار اين مركب نگاه دارند، واقعاً وقتی به بدن و به روح نظر می اندازند، روح را مانند حضرت عيسی عليه السلام می بينند و بدن را مانند خر عيسی.
چقدر بايد خرج اين مركب كرد؟ چه اندازه برای اين مركب بايد كوشيد؟ مركب را بايد آب و نان داد كه برای روح كار كند. بايد تقويتش كرد كه روزه بگيرد، نماز
______________________________ (1)- مولوی.
