چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 121
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ» «1»
ای مردم! از همه گناهان دور شويد. معلوم می شود اين دوری، شدنی است كه به ما امر می كند؛ چون اگر نشدنی بود كه نمی فرمود. در ماه رمضان مگر از گناه دوری نكرديد؟
پس می شود دوری كرد:
«وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ»
به رسول من پيوند بخوريد تا برای شما سه كار كنم؛ اول: از طريق پيامبر زندگی دنيا و آخرت شما را از رحمتم پر می كنم.
«وَ يَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ»
«نُوراً» نكره است، الف و لام ندارد، نكره بودن نور دلالت بر عظمت آن دارد.
دوّم: تمام درون شما را غرق در روشنايی می كنم كه آن روشنايی مانند نورافكن پيشاپيش شما را روشن می كند تا در زندگی راه را از چاه تشخيص دهيد و گرفتار امثال زليخا نشويد. با اين نور گرفتار ربا، دروغ، ياوه گويی، غيبت، تهمت و هرزه گويی نخواهيد شد و بهترين زندگی را می كنيد.
آمرزش، نتيجه جذب نور رسالت
«يَغْفِرْ لَكُمْ» «2»
______________________________ (1)- حديد (57): 28؛ «ای مؤمنان! از خدا پروا كنيد.»
(2)- حديد (57): 28؛ «ای مؤمنان! از خدا پروا كنيد و به پيامبرش ايمان آوريد تا دو سهم از رحمتش را به شما عطا كند، و برای شما نوری قرار دهد كه به وسيله آن [در ميان مردم ] راه سپاريد و شما را بيامرزد.»
