چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 368
اگر روح را بخواهيم تعريف كنيم- البته ذات روح را نمی توانيم بفهميم- اين است:
«وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» «1»
به كجا وصل است؟ در قرآن چه چيزهايی را با «ياء» نسبت آورده و به خودش نسبت داده است؟
«أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ» «2»
خانه ام كه چهار ديواری سنگی است نه كاخ سفيد آمريكا كه ميلياردها دلار خرج ساختن آن شده است و در قرآن اهلش را لعنت می كند و آن خانه و هر كاخی را كه برای ظلم ساخته شده باشد خانه لعنت می داند و فردای قيامت هر دينار دينارش را بايد جواب بدهند.
اما خانه ای كه حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام ساختند، با دستی كه به روح خدايی وصل بوده ساختند و روحی كه جلوه گاه اسمای خدا بوده، اسمائی كه به پروردگار عالم و حتی به ذات پروردگار ربط دارند، آن دست كه اين خانه را ساخت، خدا آن خانه را می گويد: «بَيْتِيَ» چون روح حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام در آن تجلی دارد.
ارزش بدن های مسخّر روح
بنا به فرموده امام صادق عليه السلام كه سفارش كردند: گاهی در نمازها سوره فجر را بخوانيد:
______________________________
(1)- حجر (15): 29؛ «و از روح خود در او
بدمم.»
(2)- بقره (2): 125؛ «كه خانه ام را... [از هر آلودگی ظاهری و باطنی ] پاكيزه كنيد.»
