چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 411

پول تو لذت می برند و تو در برزخ عذاب و درد بخلت را می چشی و وارثانت با رفقا در دنيا به خوش گذرانی و معصيت و در جلسات شبانه شركت می كنند و پول تو را خرج اين شكم نجس و شهوت نجس تر می كند، آن گاه تو را در قيامت دو برابر عذاب می كنند، عذاب اول برای بخل تو است، عذاب دوم اين كه با پول خود، به گناه كمك كردی. «1» اين آخر و عاقبت تمايلات است. گرچه بی مهار می شود، ولی اين تمايلات بی مهار، در مقابل خودش جنسی به اندازه معده خودش را ندارد.

بصيرت بزرگان در برخورد با تمايلات دنيوی

حضرت يوسف عليه السلام همه اين ها را می دانست و می ديد. او عاقل، منصف و با وجدان و بيدار بود، لذا تمام تمايلات بدن را به برنامه های الهی محدود كرد. پنجاه سال نيز در اين دنيا صبر كرد و بعد او را از اين دنيا به آن دنيا بردند، در آن دنيا چون حدود و مرز وجود ندارد، كمربندهای تمايلات را در آنجا باز می كنند، كمربندهای تمايلات همين دين است.

اين تمايلات مربوط به بدن است. تمايلات مربوط به بدن كمربندهايشان را كه باز كردند، بی نهايت می شود، مطابق اين معده بی نهايت، جنس بی نهايت وجود

______________________________
(1)- نهج البلاغة: حكمت 416؛ «وَ قَالَ لِابْنِهِ الْحَسَنِ عليه السلام لَاتُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ الدُّنْيَا فَإِنَّكَ تَخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ وَ إِمَّا رَجُلٌ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ فَشَقِيَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ فَكُنْتَ عَوْناً لَهُ عَلَی مَعْصِيَتِهِ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ حَقِيقاً أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَی نَفْسِكَ قَالَ الرَّضِيُّ وَ يُرْوَی هَذَا الْكَلَامُ عَلَی وَجْهٍ آخَرَ وَ هُوَ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الَّذِي فِي يَدِكَ مِنَ الدُّنْيَا قَدْ كَانَ لَهُ أَهْلٌ قَبْلَكَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَی أَهْلٍ بَعْدَكَ وَ إِنَّمَا أَنْتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ رَجُلٍ عَمِلَ فِيمَا جَمَعْتَهُ بِطَاعَةِ اللَّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِيتَ بِهِ أَوْ رَجُلٍ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ فَشَقِيتَ بِمَا جَمَعْتَ لَهُ وَ لَيْسَ أَحَدُ هَذَيْنِ أَهْلًا أَنْ تُؤْثِرَهُ عَلَی نَفْسِكَ وَ لَا أَنْ تَحْمِلَ لَهُ عَلَی ظَهْرِكَ فَارْجُ لِمَنْ مَضَی رَحْمَةَ اللَّهِ وَ لِمَنْ بَقِيَ رِزْقَ اللَّهِ.»