چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 271

بار يعنی راه دادن عمومی كه كسی جلوی ما را نگيرد، وقتی می گويند: فلان بزرگوار بار عام داده است، يعنی به تمام دربان ها گفته است: درب را باز بگذاريد تا هر كسی كه می خواهد، بيايد.

باز بودن باب توبه

هنوز حضرت سيدالشهداء عليه السلام شهيد نشده بود، به سی هزار نفر دشمن بدتر از يهودی گفت: بعد از كشتن اين هفتاد و يك نفر، اگر توبه كنيد، خدا قبول می كند. البته تا خون مرا نريخته ايد؛ چون اگر خون مرا بريزيد، تمام درهای توبه بسته می شود.

فقط اين يك نفر بود كه اگر خونش ريخته می شد. «2» شيخ صدوق نقل می كند: در مجلس حضرت رضا عليه السلام صحبت از جنگ جمل شد، كسی در آنجا ناراحت شد و گفت: خدا همه شما را لعنت كند. امام هشتم عليه السلام فرمود: بگو غير از آنهايی كه توبه كردند.

عرض كرد: آقا! اين ها با اميرالمؤمنين عليه السلام جنگيده اند، فرمود: اشتباه كردند، اما بعد توبه كردند و خدا توبه عده ای از آنان را قبول كرد. خدا پيغام داده است: در اين عالم هر گناهی را می بخشم، الّا كشتن حسين عليه السلام را. اگر از بقيه گناهان توبه كنند، قابل بخشيدن است. «3»

______________________________
(1)- مولوی.

(2)- إعلام الوری: 231؛ الإرشاد، شيخ مفيد: 2/ 76؛ «قريب به اين مضمون آمده:

و الله لا يدعوني حتی يستخرجوا هذه العلقة من جوفي فإذا فعلوا ذلك سلط الله عليهم من يذلهم حتی يكونوا أذل فرق من الأمم.»

(3)- ثواب الأعمال و عقاب الأعمال: 218؛ «قريب به اين مضمون آمده:

قَالَ سَهِرْتُ أَنَا وَ نَفَرٌ ذَاتَ لَيْلَةٍ فَتَذَاكَرْنَا قَتْلَ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ مَا تَلَبَّسَ أَحَدٌ بِقَتْلِهِ إِلَّا أَصَابَهُ بَلَاءٌ فِي أَهْلِهِ وَ مَالِهِ وَ نَفْسِهِ فَقَالَ شَيْخٌ مِنَ الْقَوْمِ فَهُوَ وَ اللَّهِ مِمَّنْ شَهِدَ قَتْلَهُ وَ أَعَانَ عَلَيْهِ فَمَا أَصَابَهُ إِلَی الآْنِ أَمْرٌ يَكْرَهُهُ فَمَقَتَهُ الْقَوْمُ وَ تَغَيَّرَ السِّرَاجُ وَ كَانَ دُهْنُهُ نِفْطاً فَقَامَ إِلَيْهِ لِيُصْلِحَهُ فَأَخَذَتِ النَّارُ بِإِصْبَعِهِ فَنَفَخَهَا فَأَخَذَتْ بِلِحْيَتِهِ فَخَرَجَ يُبَادِرُ إِلَی الْمَاءِ فَأَلْقَی نَفْسَهُ فِي النَّهَرِ وَ جَعَلَتِ النَّارُ تُرَفْرِفُ عَلَی رَأْسِهِ فَإِذَا أَخْرَجَهُ أَحْرَقَتْهُ حَتَّی مَاتَ لَعَنَهُ اللَّه.»