چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 345

«بُشْراكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ» «1»

به آنها می گويند: در اين حركت شتابان نوری به طرف بهشت می رويد:

«ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ» «2»

در جای ديگر قرآن می فرمايد: اين احسان من به شما است كه به بهشت برسيد:

«ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» «3»

خدا كه بگويد: عظيم، ما چه می دانيم اين عظيم چيست؟ قرآن يكی از ترازوهای روز قيامت است.

شاهد بی گناه يوسف عليه السلام

وقتی كه حضرت يوسف عليه السلام عزيز مصر شد، روزی در كنار پنجره نشسته بود و بيرون را نگاه می كرد، مردی پابرهنه، با لباس كهنه و پاره از جاده عبور می كرد، جبرييل آمد، گفت: آيا او را می شناسی؟ گفت: نه، نمی دانم كيست.

گفت: وقتی تو با زليخا درگير بودی، او می گفت: بيا و تو می گفتی: نمی آيم، او خيز برداشت كه گريبان تو را بگيرد و تو فرار كردی، در حال فرار پيراهنت را از پشت گرفت و پيراهن تو پاره شد، بعد شوهر آن زليخا درب سالن را باز كرد و آمد، اوضاع را ديد، گفت: ای يوسف! چه خبر است؟ هنوز حرفش تمام نشده بود كه زليخا گفت: او را آوردی در كاخ تا نان و آبش را بدهی و تربيتش كنی، در اين كاخ همه نوع

______________________________
(1)- حديد (57): 12؛ « [به آنان می گويند:] امروز شما را مژده باد به بهشت هايی كه از زيرِ [درختانِ ] آن نهرها جاری است.»

(2)- مائده (5): 54؛ «اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد می دهد.»

(3)- توبه (9): 72؛ «اين همان كاميابی بزرگ است.»