چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 382

به سر می رود، مانند انبيای من كه كريم نيستی، هر چه به تو بدهم، به اندازه بدن خود برداری و بقيه را با من معامله كنی. آن اخلاق را كه نداری، پس برای چه می خواهی؟

اين آيه از نظر روانكاوی خيلی جالب است. قرآن در روانكاوی انسان خيلی عجيب است. من با يك روانشناس بسيار قويی كه اسم او نيز خيلی بزرگ است، يك ساعت صحبت كردم، گفتم: آقای روانشناس! شما چه می گوييد؟ بيش از دويست كتاب روانشناسی، از روانشناس های بسيار مهم كه در آمريكا و اروپا نوشته اند، در كتابخانه ايشان بود.

گفتم: شما درباره اين آيه چه می گوييد: من آيه بيست سوره حديد را كه پروردگار عالم، انسان را در شش دوره روانكاوی كرده است، برای شما بگويم:

«اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَباتُهُ» «1»

بعد برای او توضيح دادم. گفت: شما روانشناسی كاملی داريد، نمی دانم ما چه می گوييم.

گفتم: شما با اين همه روانكاوی، هر چه دانشمند در دنيا داريد، از مدرسه ها و دانشگاه های درجه اول اروپا و آمريكا و در بعضی از كشورهای مشرق و كشورهای آزاد شده بيرون می دهيد، از حيوانات درنده هم درنده تر هستيد. شما با انسان چه می كنيد؟

آن وقت شما ببينيد: رسول خدا صلی الله عليه و آله سيزده سال انواع بلاها را از دست مردم

______________________________
(1)- حديد (57): 20؛ «بدانيد كه زندگی دنيا [يی كه دارنده اش از ايمان و عمل تهی است،] فقط بازی و سرگرمی و آرايش و فخرفروشيتان به يكديگر، و افزون خواهی در اموال و اولاد است، [چنين دنيايی ] مانند بارانی است كه محصول [سبز و خوش منظره اش ] كشاورزان را به شگفتی آورد.»