چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 389

آن وقت ها كه من می خواستم بروم طلبه بشوم، ثروتمندی نزديك ما گفت:

بدبخت! می خواهی بروی گدا شوی؟ او چيز ديگری در ذهنش بود. ای كاش معنی درست اين جمله را می فهميد:

«يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَی اللَّهِ» «1»

البته خودم نيز خوب نمی دانستم كه دارم گدای چه كسی می شوم؟ بعد فهميدم كه پيغمبر صلی الله عليه و آله می فرمايند:

«أَلْفَقْرُ فَخْرِی» «2» من گدا هستم، اما تو نمی دانی كه من گدای چه كسی هستم. من گدای آن كسی هستم كه تمام انبيا و ائمه و اوليا عليهم السلام به گدايی درِ خانه او افتخار می كنند.

به اميرالمؤمنين عليه السلام عرض كرد: «احبّك» علی جان! شما را دوست دارم. حضرت نگاهی به او كرد و ديد او راست می گويد. فرمود:

«أَعِدَّ لِلْفَقْرِ» «3» برای انواع مضيقه ها و گرفتاری ها خودت را آماده كن. اگر به تو سنگ بزنند، به تو بدبخت، ديوانه و مجنون بگويند، آماده باش. آن كسی كه عاشق ما شده است، بايد مانند خود ما بلاكش باشد. البته بلای شما به اندازه بلای ما نيست. ما ظرفيت ائمه عليهم السلام را نداريم. ولی وقتی به ما تهمت می زنند، حرف های بی ربط می گويند، می گوييم: به مواليان ما خيلی تندتر از اين حرفها را گفتند و آنان صبر كردند، ما كه خود را عاشق آنان می دانيم نيز صبر می كنيم.

______________________________
(1)- فاطر (35): 15؛ «ای مردم! شماييد نيازمندان به خدا.»

(2)- بحار الأنوار: 69/ 30، باب 94، حديث 26.

(3)- بحار الأنوار: 27/ 87، باب 1، حديث 33.