حديث عقل و نفس آدمی درآيينه قرآن، ص: 343
است كه او درهای خزانه نورش را به روی ما گشوده و می خواهد ما را صاحب سرمايه ای كند كه به وسيله آن لايق قرار گرفتن در حريم حضرتش شويم. پس، تا فرصتی هست آن را از دست ندهيم و از مشغول شدن به خانه و مغازه و پول و ... اجتناب كنيم كه در درگاه او داشتن هيچ يك از نفائس دنيا لياقت محسوب نمی شود و چه بسا سبب پشيمانی و حسرت باشد. [11]
ب. مغفرت
خواسته دوم جويندگان نور از خدا مغفرت است:
«ربنا أتمم لنا نورنا و اغفر لنا».
اين آمرزش برای آن است كه تا ديگر ظلمتی در كار نباشد و وجود انسان يكپارچه نور شود. اما آيا می توان يكپارچه نور شد؟ پاسخ اين است كه مگر در زيارت حضرت ابی عبد اللّه الحسين، عليه السلام، نمی خوانيم:
«اشهد انّك كنت نورا ...». [12]
شهادت می دهم كه تو نور محض هستی.
قيامت، انسان، و نور
اگر كسی اين نور را نگاه دارد و با خود به عالم بعد انتقال دهد، در قيامت آن گونه محشور می شود كه در آيه شگفت انگيز زير می خوانيم:
«يوم تری المؤمنين و المؤمنات يسعی نورهم بين أيديهم و بأيمانهم بشراكم اليوم جنات تجری من تحتها الانهار خالدين فيها ذلك هو الفوز العظيم». [13]
مردان و زنان باايمان را می بينی كه نورشان پيش رو و از جانب راستشان شتابان حركت می كند و به آنان می گويند: امروز شما را مژده باد به بهشت هايی كه از زير درختان آن نهرها جاری است، در آن ها جاودانه ايد.
اين است آن كاميابی بزرگ.
