عبرت های روزگار، ص: 77

اشارت

نعمت ها، هر كدام، جايگاه خود را دارند. و سزاست كه در مقام و جايگاه خود خرج و صرف و هزينه شوند. وگرنه نوعی ستمكاری و تعدی و تجاوز و از حد خود درگذشتن است.

ناديده انگاشتن حقوق ديگران نيز گونه ای ديگر از ستم و تجاوز تلقی می شود.

حكايت

1. حكايتِ: مرحوم شيخ عباس قمی رحمه الله كه پس از مرگ، فرزند خويش را از زخم و خراشی كه بر جلد كتابی افتاده بود، خبر كرد...