عبرت های روزگار، ص: 250

علم و مال و منصب و جاه و قِران

فتنه آمد در كف بدگوهران

مال و منصب ناكسی كارد به دست

طالب رسوايی خويش او شده است

يا كند بخل و عطاها كم دهد

يا سخا آرد به ناموضع نهد «1» و با همين خيال و تصميم به بستر رفتند. و خوابيدند.

و در همين ميان، خداوند صاعقه ای را فرمان داد كه بر باغ فرود آيد، و آمد، و در كمتر از لحظه ای چيزی جز خاكستر به چشم نمی آمد.

و فرزندان، صبح همان روز از خواب برخاستند، و راهی باغ شدند، و درب را گشودند. و جز تَلّی از خاكستر داغ نديدند.

ز دور چرخ چه نالی ز فعل خويش بنال «2» و قرآن می گويد: اين عذاب تنها بازتابِ نيست ايشان در دنيا بود، اما كيفر آخرت بسی عظيم و سنگين تر است.

«وَلَعَذابُ الاخِرَة اكبر لَو كانُوا يَعْلَمُون» «3»

______________________________
(1) مثنوی معنوی، دفتر چهارم، بيت 1438 و 1444 و 1445.

(2) سعدی شيرازی، متوفی 691.

(3) قلم/ 33.