.jpg)
.jpg)
عبرت های روزگار، ص: 33
«وَالسائِلُ الَّذِی اعْطَيْتَهُ»
همان گدای نيازمندم كه دستانش پر از كرم توست.
«وَالْمُذْنِبُ الَّذِی سَتَرْتَهُ»
همان آلوده ام كه آلودگی هايم را به رحمت خويش پوشاندی.
«وَالْخاطِیُ الَّذِی اقَلْتَهُ»
همان خطاكارِ تَر دامنم كه خطاهايم را ناديده گرفتی.
