.jpg)
.jpg)
چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 127
الحمدلله رب العالمين و صلّی الله علی جميع الانبياء والمرسلين
و صلّ علی محمد و آله الطاهرين.
اگر حضرت يوسف عليه السلام نماينده پاكی، راستی و فضيلت ها بود، كه البته بايد هم اين گونه باشد؛ زيرا قرآن كريم از او به عنوان مظهر درستی، پاكی و كرامت ياد می كند، زليخا نيز نماينده آلودگی، ناپاكی، پستی و خسّت بود.
بايد گفت: بين اين دو انسان، تفاوت اصولی و ريشه ای وجود داشت و هيچ نقطه مشتركی در انسانيت با هم نداشتند، به جز در بشريت كه جنبه مادی انسان است.
«قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ»
نه «انسان مثلكم»، كلمه «بَشَرٌ» در فرهنگ قرآن كريم، فقط جنبه مادی، زمينی و جسمی انسان را در نظر دارد. در زمينه بشريت، ميلياردها انسان با هم در خلقت يكسان هستند، البته نه در جرم بدن. چنان كه به پيغمبر صلی الله عليه و آله با آن عظمت می فرمايد:
به اهل مكّه بگو:
«قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ»
من از حيث بدنی مانند شما هستم. اهل بيمار شدن، خواب، خنده، گريه، ازدواج، خوردن، آشاميدن و مردن هستم. در اين جنبه من از شما امتياز بيشتری ندارم، اما:
