عبرت های روزگار، ص: 99

اشارت

زندانيان دو صِنفَند: صِنفی بی گناه، بی آلايش، و دور از فساد و تباهی. و صنفی ديگر نيز مردمی خراب و خلاف و آلوده.

زندان ها نيز به دو گونه اند: يكی قلعه ها و حصارها و دژهای محدود و پُر مانع، و ديگری خصال و صفات ابليسی و نفسانی انسانها.

حكايت

1. حكايتِ: مردی كه شترهايش به خانه خدا نزديك، اما خود از خدا دور می شد.