فارسی
جمعه 09 شهريور 1403 - الجمعة 23 صفر 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 122

سوم: شما را غرق در آمرزش خودم می كنم كه در روز قيامت وقتی پرونده شما را بخوانند، از من می پرسی: آيا اين پرونده من است؟ می گويم: بله، برای تو است.

می گويی: پس گناهانی كه می كردم كجاست؟ می گويم: حرارت نور نبوت و امامت گناهانت را سوزاند و نابود كرد.

حضرت يوسف عليه السلام از خورشيد وجود حضرت ابراهيم عليه السلام جدّ پدر، حضرت اسحاق عليه السلام پدر پدر و حضرت يعقوب عليه السلام پدر خود، اين چنين بهره گرفت. در زندان نيز به اين معنا اشاره فرمود:

«مِلَّةَ آبائِي إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ» «1»

حضرت يعقوب عليه السلام نيز به اين معنا اشاره می كند:

«كَما أَتَمَّها عَلی أَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ» «2»

حضرت يوسف عليه السلام خورشيد شده بود. جان و عشق او برخاسته از اين معرفت بود و معشوق او خدا بود، اما زليخا چون معلّم الهی نداشت، تاريك بود. عاشق شد، اما معشوق او شهوت بود. به اشتباه می گويند: زليخا عاشق حضرت يوسف عليه السلام بود، او گرفتار اشتهای كاذب و شهوت شده بود.

عشق هايی كز پی رنگی بود

عشق نبود عاقبت ننگی بود «3»

اگر اسم اين ها عشق است، پس چرا نمی ماند؟ پس چرا آخرش به نزاع و طلاق می كشد؟ اين عشق در مقابل خود معشوقِ پوچ، فراری، نامرد، بی وفا و خائن دارد.

______________________________
(1)- يوسف (12): 38؛ «آيين پدرانم ابراهيم و اسحاق و يعقوب.»

(2)- يوسف (12): 6؛ «چنانكه پيش از اين بر پدرانت ابراهيم و اسحاق تمام كرد.»

(3)- مولوی.




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^