چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 311

الحمدلله رب العالمين و صلّی الله علی جميع الانبياء والمرسلين

و صلّ علی محمد و آله الطاهرين.

خدا در قرآن گروه هايی را به عنوان محبوب خود معرفی می كند، با جمله زيبای:

«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ» «1»

بی ترديد خدا به بعضی از بندگان علاقه دارد. در اين زمينه بيش از ده آيه در قرآن كريم آمده است.

همچنين گروه هايی را نيز از دايره محبت خود خارج می داند، با جمله:

«إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ» «2»

خدا دوست و علاقه ندارد. در آيات «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ» علت محبت را بيان می كند، تا بندگانش بدانند كه پروردگار مهربان عالم، بی علت به كسی عشق نمی ورزد. در آيات «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ» نيز بيان می كند كه باز بندگانش بدانند بدون علت كسی را از دايره محبت خود خارج نمی داند.

اگر كسی محبوب خدا شود، معلوم است كه محبّ برای محبوب خود تهيه

______________________________
(1)- بقره (2): 195؛ «كه يقيناً خدا... دوست دارد.»

(2)- بقره (2): 190؛ «كه خدا... دوست ندارد.»