چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 87

می كند، راحت گريه عاشقانه می كند و وقت مردن نيز تنها نمی ميرد، بلكه:

«تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ» «1»

خدا تعدادی ملائكه را كه ملائكه رحمت هستند، می فرستد، قبل از اين كه ملك الموت جان او را بگيرد، بهشت را به او بشارت بدهند و بگويند: نترس و غصه دار نباش. او را روی دست برداريد و به طرف خودم بياوريد. اين متن قرآن است.

ديدگاه عاشقان خدا به مرگ

ما مرگ را در كنار بدن نگاه كرديم، اما آنها مرگ را در كنار ابزار خدا برای توليد خير نگاه كردند. در بيرون از شهر مكه آنهايی كه به اصطلاح دلسوز بودند به امام حسين عليه السلام عرض كردند: آقا! از اين سفر منصرف شويد. فرمودند: چرا؟ گفتند: چون بوی مرگ می آيد.

امام عليه السلام فرمودند: به خدا قسم اشتياق من به مرگ از اشتياق حضرت يعقوب عليه السلام فراق كشيده به حضرت يوسف عليه السلام گم شده بيشتر است. «2» اين حال اين گونه افراد است. اين حال از كجا به دست می آيد؟ در كنار خدا بودن. از كنار بدن اين حال به دست نمی آيد؛ يعنی محبوب من، همه ابزارها را

______________________________
(1)- فصلت (41): 30؛ «فرشتگان بر آنان نازل می شوند [و می گويند:] مترسيد و اندوهگين نباشيد و شما را به بهشتی كه وعده می دادند، بشارت باد.»

(2)- اللهوف: 61؛ كشف الغمة: 2/ 29؛ «خُطَّ الْمَوْتُ عَلَی وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلَادَةِ عَلَی جِيدِ الْفَتَاةِ وَ مَا أَوْلَهَنِي إِلَی أَسْلَافِي اشْتِيَاقَ يَعْقُوبَ إِلَی يُوسُف.»

مرگ بر فرزند آدم مسلّم است هم چون گردن بند در گردن دختران جوان، چقدر مشتاقم بديدار گذشتگانم آنچنان كه يعقوب را بديدار يوسف اشتياق بود.