عبرت های روزگار، ص: 231

چون در شهوت و خود ارضائی، بيش از حد، افراط نموده است، از اين روی تمام رشته های اعصاب خود را از ميان برده است. و به قسمت های ديگر بدن نيز همچون: مغز، حافظه، چشم، آسيب فراوان زده است.

حال، چنين جوانی اگر همچنان كه نادم است تائب نيز بشود، البته، توبه وی مقبول است، و كيفر و عقاب اخروی وی نيز مورد اغماض قرار می گيرد، اما چنين توبه ای هر چند صادقانه و خالصانه نيز باشد، رشته های اعصاب وی را ترميم نخواهد كرد. و نه كم سويی چشمانش را باز می گرداند. و نه رنج های ديگر وی را التيام می بخشد.

چرا خويشتن كرد بايد هلاك

بلندی پديدار گشت از مُغاك «1» نكته ای كه در اين جا قابل تامل و اهتمام است اين است كه هندسه عالَم بر پاسخ گفتن است، بی آنكه ديدن و يا نديدن، و اطلاع و يا عدم اطلاع ديگری تاثير گذار باشد.

به ديگر سخن، عالَم پاسخگوی رفتار خوب و يا بد ماست، خواه در پيش چشم ديگران صورت گرفته باشد، و ديگران شاهد و ناظر بوده باشند، و يا در خِفاء و خلوت و به دور از چشم همگان تحقق يافته باشد.

همچون خاك كه دانه ها را هر چه باشد می روياند، خواه در هنگام كاشت كسی شاهد بوده باشد و يا به دور از اطلاع و آگاهی كسی كاشته شده باشند.

امروزه فيزيك دانان عالَم نيز به استدلال ثابت كرده اند كه آنچه در اين عالم صورت می پذيرد، هرچند ناچيز، ثبت و ضبط می شود، و از سويی تمامی اشياء و اجزاء ديگر عالم نيز با خبر می شوند.

بر اين اساس، در اين عالم جايی به نام خلوت، معنا و مفهوم ندارد.

از اين روی، هر عملی، چه در خلوت صورت پذيرد و چه آشكارا، يكسان است.

______________________________
(1) فردوسی.