چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 169
«ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» «1»
از من بخواه تا اجابت كنم؟ خدايا! اميرالمؤمنين عليه السلام تو را به ما اين گونه معرفی كرد:
«يا باسِطَ اليَدَيْنِ بِالعَطِيَةِ» «2» دست تو برای عطا كردن باز است. به درگاه تو نمی آيند كه عطا كنی. پشت كرده اند و رفته اند. تو به دنبال آنان فرياد زدی:
«فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» «3»
بندگان من! هيچ جا خبری نيست، كجا می رويد؟
|
بود درد مو و درمونم از دوست |
بود وصل مو و هجرونم از دوست |
|
|
اگر قصّابم از تن واكنه پوست |
جدا هرگز نگرده جونم از دوست «4» |
|
درد داشتم و نمی فهميدم چه دردی است؟ اكنون فهميده ام كه همه دردم تويی.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
______________________________ (1)- غافر (40): 60؛ «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم.»
(2)- المصباح الكفعمي: 647؛ «امام سجاد عليه السلام به فرزندش امام باقر عليه السلام فرمود:
قل عشرا في كل ليلة عيد و كل ليلة جمعة أيضا يا دائم الفضل علی البرية يا باسط اليدين بالعطية يا صاحب المواهب السنية صل علی محمد و آله خير الوری سجية و اغفر لنا يا ذا العلی في هذه العشية.»
(3)- تكوير (81): 26؛ «پس [با انكار قرآن و روی گرداندن از آن ] كجا می رويد؟»
(4)- باباطاهر.
