چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 301

«نَحْنُ عُصْبَةٌ» «1»

ما نيرومند و قدرتمند هستيم. يوسف و يعقوب كيستند؟ در قرآن مجيد آمده است كه آنها در پرده كبر، به حضرت يعقوب پيغمبر عليه السلام می گفتند: عقلش كم است.

در حالی كه بايد افتخار می كردند كه پدر ما پيغمبر و عالم ربّانی است.

آن روزی كه در سفر سوم حضرت يعقوب عليه السلام به آن ده نفر فرمود:

«يا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَ أَخِيهِ وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكافِرُونَ» «2»

آنها گفتند: نگفتيم اين پدر ما عقلش را از دست داده است! ای بيچاره! سی سال قبل فرزندت در چاه عميق افتاده و همانجا از بين رفته است، حال تو می گويی:

برويد به دنبال يوسف بگرديد؟

اما اكنون آنهايی كه می گفتند: قدرت و نيروی ما چنين و چنان است، با گدايی دست دراز كرده اند و گردن كج آمده اند، می گويند:

«يا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ» «3»

به ما و خانواده ما صدمه فقر خورده و برای لقمه ای نان نزد تو آمديم. در مقابل قيمت واقعی، با ما طوری حساب كن كه «تَصَدَّقْ عَلَيْنا» صدقه به حساب بياور. تو

______________________________
(1)- يوسف (12): 8؛ «ما گروه نيرومنديم.»

(2)- يوسف (12): 87؛ «ای پسرانم! برويد آن گاه از يوسف و برادرش جستجو كنيد و از رحمت خدا مأيوس نباشيد؛ زيرا جز مردم كافر از رحمت خدا مأيوس نمی شوند.»

(3)- يوسف (12): 88؛ «عزيزا! از سختی [قحطی و خشكسالی ] به ما و خانواده ما گزند و آسيب رسيده و [برای دريافت آذوقه ] مال ناچيزی آورده ايم، پس پيمانه ما را كامل بده و بر ما صدقه بخش.»