چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 216
عجب شيری به امام زين العابدين عليه السلام داد. در محصول اين شير، ادب موج می زد.
سی سال اين دايه امام را نگهداشت تا از دنيا رفت. حضرت به او مادر می گفت.
كسی به حضرت عرض كرد: شما حقّ مادر را تا كجا ادا می كنيد؟ فرمود: من مادرم مرده است، اما اين كسی كه به من شير داده است، حتی يك بار با او هم غذا نشدم، چرا؟ چون كه مبادا لقمه ای را زودتر از من در نظر بگيرد و بخواهد بردارد، من زودتر از او آن لقمه را بردارم و حسرت آن لقمه به دل او بماند. من در قيامت تحمل جواب اين حسرت را ندارم. «1»
|
از خدا جوييم توفيق ادب |
بی ادب محروم گشت از لطف رب |
|
|
بی ادب تنها نه خود را داشت بد |
بلكه آتش در همه آفاق زد «2» |
|
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
______________________________ (1)- وسائل الشيعة: 24/ 264، باب 12، حديث 30503؛ بحار الانوار: 93/ 101، باب 2، حديث 31؛ «قِيلَ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلام أَنْتَ أَبَرُّ النَّاسِ بِأُمِّكَ وَ لَانَرَاكَ تَأْكُلُ مَعَهَا قَالَ أَخَافُ أَنْ تَسْبِقَ يَدِي إِلَی مَا سَبَقَتْ عَيْنُهَا إِلَيْهِ فَأَكُونَ قَدْ عَقَقْتُهَا.»
(2)- مولوی.
