فارسی
چهارشنبه 11 مهر 1403 - الاربعاء 27 ربيع الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 206

دليل، نشانه و برهان تو بر اين كه نسبت به همه حقايق در اوج باور هستی چيست؟ او عرض كرد:

«كأنّی أَنْظُرُ إلی عَرْشِ رَبّی»

يا رسول الله! خودم را در عرش خدا می بينم. يعنی تمام درها باز و ساختمان انسانيت من، از اين گنبد دوّار نيز بالا زده و به پشت اين پرده و حجاب ها رفته و به عرش رسيده است.

يا رسول الله! بهشتيان را غرق در نعمت و دوزخيان را غرق در عذاب می بينم و نزد من طلا با ريگ های بيابان يكی است؛ يعنی دل او به كلی از چيزی كه تمام مردم دنيا بر سر آن جنگ و دعوا دارند و به خاطر آن ربا می خورند، می دزدند، غصب می كنند، رشوه می گيرند و حق را ناحق و پايمال می كنند، كاملًا پاك شده و آزاد است.

رسول خدا صلی الله عليه و آله به مردم رو كرده، فرمودند:

«هذا عَبْدٌ نَوَّر اللهُ قَلْبَه بِالايمان» «1» اين كسی است كه خدا قلب او را از نور ايمان روشن كرده است. مگر قلب های ديگر چه قلبی است؟ قلب های ديگر توسط پول، هوای نفس، شيطان و شهوات دستكاری شده است، لذا به آنها هر چه می گويی، می گويند: دلمان می خواهد. اما اين طرفی ها می گويند: آن چه را كه خدای من می خواهد. بين اين ها خيلی فرق است. البته اين ها به دل تهمت می زنند؛ چون دل به خاطر فطرت، هرگز خواهان اين چيزهايی كه اين ها می گويند نيست.

______________________________
(1)- الكافی: 2/ 53، حديث 2.




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^