چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 111

شهادت به رسالت و شهادت به ولايت و امامت عباد خاصّ پروردگار، يعنی ائمه طاهرين عليهم السلام و چهار ماه سوم دعا برای پدر و مادر است. هر چه به وجود می آيد، با ارتباط با تسبيح خدا به وجود می آيد. «1» وقتی دانه سر از خاك بيرون می زند، ابتدا رخساره زردی دارد. اينجا ديگر با خورشيد سر و كار پيدا می كند. در كلاس های دروس طبيعی اين را خوانديد كه گياه نور و حرارت خورشيد را جذب می كند و يكی از كمال های او كه كلروفيل؛ يعنی سبزينه گياه است، از آن ظهور می كند.

همين طور در اين هزينه كردن، به ساقه ها و برگ های آن اضافه می شود و بعد از مدتی غنچه ها از آن ظهور می كند و زيباترين گل با انواع رنگ ها را تحويل می دهد.

كافی است مدتی جلوی نور و حرارت خورشيد را بگيرند. تمام موجودات زنده بيمار، زرد و خشك شده و در نهايت می ميرند.

ارزش خورشيد

اين يك نوع خورشيد است. به قدری نقش اين خورشيد مهم است كه پروردگار مهربان عالم در قرآن مجيد به دو صورت از اين خورشيد ياد كرده است؛ يكی به صورت خبر از وجود خورشيد كه چه جايگاهی در اين عالم دارد و يكی نيز سوگند به خورشيد و گستردگی روشنايی و نور آن. قسم خورنده شخص پروردگار است؛ يعنی بايد ديد اين مسأله از چه جايگاه عظيمی برخوردار است كه پروردگار عالم به نور و حرارت گسترده خورشيد سوگند ياد می كند.

______________________________
(1)- وسائل الشيعة: 21/ 447، باب 63، حديث 27544؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله لَاتَضْرِبُوا أَطْفَالَكُمْ عَلَی بُكَائِهِمْ فَإِنَّ بُكَاءَهُمْ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ شَهَادَةُ أَنْ لَاإِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الصَّلَاةُ عَلَی النَّبِيِّ صلی الله عليه و آله وَ آلِهِ عليهم السلام وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الدُّعَاءُ لِوَالِدَيْه.»