چهره ملكوتی يوسف عليه السلام، ص: 161
اما ملاك عشق يوسف عليه السلام كه حضرت حق بود، روز به روز بر عشق، كمالات و مفاهيم انسانی او اضافه كرد و در نهايت او به ولیّ خالص الهی، الگو و سرمشق برای همه شهوت داران، زيبارويان، حاكمان، اميران، معلّمان و خانواده داران عالم تبديل شد و نامش در كنار نام ابدیّ معشوق به پاكی به جا ماند و از صفحه دنيا و آخرت پاك نخواهد شد.
عاشق در اختيار معشوق
عشق واقعيتی است كه در ادبيات فارسی روی آن انصافاً خيلی عالی سرمايه گذاری شده است. اين عشق عاشق و معشوق چه زيبا و عالمانه و حكيمانه در اين بيت گنجانده شده است.
|
جمله معشوق است و عاشق پرده ای |
زنده معشوق است و عاشق مرده ای «1» |
|
«قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ» «2»
جمله در اين شعر به معنی كلّ است، چون نمی شد كلمه كلّ را بياورد، از لغت جمله بهره گرفته است.
فقط خدا، غير از خدا، همه چيز رنگ و موج و از بين رفتنی است. اين عشق هايی كه در بشر بوده، تمام شعله سر كبريت و خاموش شدنی بوده و خاموش هم شده است؛ يعنی زمان، تغيير چهره های معشوق های كم ظرفيت در خاموش كردن اين عشق ها اثر داشته است.
تمام ما سوی الله رو بنا و حباب روی آب است كه اگر در معرض كمترين بادها قرار بگيرد، خراب شدنی است. باد تغيير چهره، فتنه گری، تقلّب و عوض شدن
______________________________ (1)- مولوی.
(2)- انعام (6): 91؛ «بگو: خدا، سپس آنان را رها كن.»
