صبر از ديدگاه اسلام، ص: 13
نخست وزيرِ هارون- علی بن يقطين «1»- كه مخفيانه شيعه شده بود و با وجود نخست وزيری هارون، تقيه می كرد، روزی به كنار حرم پيغمبر صلی الله عليه وآله آمد. امام موسی بن جعفر عليهماالسلام او را به حرم راه نداد.
امام عليه السلام تا سه روز از ورود او به حرم ممانعت می كردند. اشك های اين نخست وزير سرازير شد و به حضرت پيغام داد: چرا مرا به حرم راه نمی دهيد؟ حضرت فرمودند:
برای ابراهيم جمّال «2» در بغداد مشكلی به وجود آمد و او به مسند حكومت آمد. خدا برای حل مشكلات مردم اين مسند را به تو داده است، اما تو به او اجازه ورود ندادی، ما نيز تو را راه نمی دهيم؛ يعنی خدا تو را راه نمی دهد. بايد مانع را
برطرف كنی، تا توفيق زيارت پيامبر صلی الله عليه وآله نصيب تو شود.
گفت: آقا! چه بايد بكنم؟ امام عليه السلام فرمودند: به بغداد برو و رضايت ابراهيم
جمّال را جلب كن، اگر او راضی شود، ما نيز تو را به حرم راه می دهيم، چون قلب ما به قلب همه شيعيان وصل است.
گفت: چگونه از مدينه به بغداد بروم؟ حضرت فرمودند: در نيمه شب، كنار قبرستان بقيع، شتری آماده است، سوار می شوی، او تو را به بغداد می برد. وقتی رضايت او را گرفتی، همين امشب، دوباره تو را به مدينه برمی گرداند.
نيمه شب، به اراده موسی بن جعفر عليهماالسلام كه است، مركب بعد از چند ثانيه به درب خانه ابراهيم جمّال رسيد. نخست وزير از مركب پايين آمد، درب را
______________________________ (1)- علی بن يقطين بن موسی كوفی بغدادی اسدی از صحابه جليل القدر امام كاظم عليه السلام واز دستياران حكومت عباسی بود كه در 124 ق در كوفه متولد شد و در بغداد سكنی گزيد و در دوران هارون الرشيد به مقام وزارت رسيد و دائما با امام در رابطه بود و طبق دستور امام به امور شيعيان رسيدگی می كرد و امام رضايت خويش را از او ابراز كرد و بهشت را برای او ضامن شد و در حديثی فرمود: خداوند اوليائی دارد و ظالمان هم اوليائی دارند و خداوند بوسيله اولياء خود ظلم و ستم را دفع می كند. وفات وی در سال 182 ق در زمانی كه امام در زندان بود اتفاق افتاد. (دائره المعارف تشيع: 11/ 437)
(2)- ابراهيم جمال از شيعيان زمان امام موسی بن جعفر عليه السلام بود و چون ساربان بود و علی بن يقطين وزير بود، او را نپذيرفت اتفاقا در همان سال به حج مشرف شد و چون خواست به محضر امام كاظم عليه السلام شرفياب شود امام او را نپذيرفت، چون امام به علم امامت خود از عدم پذيرش ابراهيم توسط علی بن يقطين اگاه شده بود. تحفه الأحباب: 343
