صبر از ديدگاه اسلام، ص: 311
صبر امام علی عليه السلام در مصايب شعب ابی طالب
پيغمبر اسلام صلی الله عليه وآله به اميرالمونين عليه السلام فرمود:
پدر تو ابوطالب مورد احترام مردم مكه بود، بلند شو با پای برهنه مبادا صدای پای تو بلند شود يكی از مشركين بيدار شود و در خانه دوستان بابايت را بزن و از آن ها نان يا خرمايی بخر و بياور، هزار شبانه روز اميرالمونين كيسه به دوشش بود در مكه نان و خرما می خريد و به شعب می برد و برمی گشت. ملائكه عالم، اميرالمونين را در سن چهارده يا پانزده سالگی تا سه سال نگاه می كردند و حسرت يك آه گفتن علی در دل تمام ملائكه عالم ماند. اين صبر علی نسبت به حادثه، يك ديد الهی بود. خيلی جالب حوادث را نگاه می كردند. «1» قرآن مجيد دو بار پشت سر هم فرموده است:
«» «2» اين آيه فقط برای اهل ايمان خوب است آن هايی كه هنوز قرآن را باور نكرده اند دوست شيطان هستند:
«» «3»
يوسف عليه السلام و صبر در بلايا و آزمايش ها
______________________________ (1)- روضه الواعظين: 1/ 54؛ «قَالَ عِكْرِمَهُ لَمَّا اجْتَمَعَتْ قُرَيْشٌ عَلَی إِدْخَالِ بَنِی هَاشِمٍ وَ بَنِی عَبْدِ الْمُطَّلِبِ شِعْبَ أَبِی طَالِبٍ كَتَبُوا بَيْنَهُمْ صَحِيفَهً فَدَخَلَ الشِّعْبَ مُومِنُ بَنِی هَاشِمٍ وَ كَافِرُهُمْ وَ مُومِنُ بَنِی عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ كَافِرُهُمْ مَا خَلَا أبو [أَبَا لَهَبٍ وَ أبو] أَبَا سُفْيَانَ بْنَ الْحَرْبِ فَبَقِیَ الْقَوْمُ فِی الشِّعْبِ ثَلَاثَ سِنِينَ فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله إِذَا أَخَذَ مَضْجَعَهُ وَ نَامَتِ الْعُيُونُ جَاءَهُ أَبُو طَالِبٍ فَأَنْهَضَهُ عَنْ مَضْجَعِهِ وَ أَضْجَعَ عَلِيّاً مَكَانَهُ فَقَالَ عَلِیٌّ يَا أَبَتَاهْ إِنِّی مَقْتُولٌ ذَاتَ لَيْلَه.»
قصص الأنبياء قصص قرآن: 688؛ «در دوران محاصره اقتصادی قريش در شعب ابی طالب نيز علی عليه السلام پايمردانه در كنار پيامبر ايستادگی نمود و به مسلمانان روحيّه مقاومت می آموخت.»
(2)- انشراح 6: 94؛ « [آری ] بی ترديد با دشواری آسانی است.»
(3)- انشراح 5: 94؛ «پس بی ترديد با دشواری آسانی است.»
