صبر از ديدگاه اسلام، ص: 334

حرمت دروغ

كسی كه يك دروغ بگويد، حالا فرقی نمی كند اين دروغ را به خدا بگويد، به خلق خدا بگويد، به مردم مملكت بگويد، دولت به مردم بگويد، شوهر به زن

بگويد، زن به شوهر بگويد، فرقی ندارد.

دويست و هشتاد و سه بار خدا در قرآن گفته از دروغ و افترا بپرهيزيد حتی به زن در خانه نمی شود دروغ گفت، او يك انسان است در مقابل شما، حق نداريد دروغ بگوييد، اگر يك روايتی هم گفت كه به زن در خانه دروغ بگويی عيبی ندارد، اين روايت را بگذاری در مقابل دويست و هشتاد و سه آيه قرآن كه عليه دروغ و افترا فرياد زده است اين روايت ديگر ارزش برايش باقی نمی ماند.

از دروغ گفتن به شوخی بپرهيزيد، اميرالمؤمنين عليه السلام می فرمايد: دروغ به شوخی طعم ايمان را از شما خواهد گرفت «1» و ما نيازمان از تشنه در بيابان گرم به طعم ايمان بيشتر است، برای اينكه اگر ما مزه ايمان را نچشيم عمل با ارزش نمی توانيم پيدا كنيم.

خيلی ها ايمانشان اجباری است، عاشقانه نيست عملی كه توأم با عشق نباشد ارزش ندارد، نماز و روزه اجباری چه ارزشی دارد، نمازگزار بايد تمام نمازش را عشق، پر كند.

اين گونه كه حضرت می فرمايد: يعنی وقتی كه نمازش تمام شد غصه اش شود.

امام صادق عليه السلام می فرمايد: هميشه با آب غصه دلت را شستشو بده. «2»

______________________________
(1)- الكافی: 2/ 340، باب الكذب، حديث 11؛ «عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَهَ قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُومِنِينَ عليه السلام لَا يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْاءِيمَانِ حَتَّی يَتْرُكَ الْكَذِبَ هَزْلَهُ وَ جِدَّهُ.»

الكافی: 2/ 339، باب الكذب، حديث 3- 4؛ «عَنْ ابِی جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ إِنَّ اللَّهَ عز و جل جَعَلَ لِلشَّرِّ أَقْفَالًا وَ جَعَلَ مَفَاتِيحَ تِلْكَ الْأَقْفَالِ الشَّرَابَ وَ الْكَذِبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرَابِ.»

حديث 4؛ «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ إِنَّ الْكَذِبَ هُوَ خَرَابُ الْاءِيمَان.»

(2)- اشاره به اين روايت دارد، الكافی: 2/ 444، باب تعجيل عقوبه الذنب، حديث 2؛ «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ مِنَ الْعَمَلِ مَا يُكَفِّرُهَا ابْتَلَاهُ بِالْحُزْنِ لِيُكَفِّرَهَا.»