صبر از ديدگاه اسلام، ص: 122

نفرت پيدا نكنيد، چون روزه ماه رمضان، قضای من است. از پرداخت خمس و يك پنجم منفعت درآمد خود نفرت نداشته باشيد، چون خمس، قضای من است. من نقشه می دهم، شما نيز به نقشه من راضی باشيد.

اگر به قضای من راضی نيستی:

«مَنْ لَمْ يَرْضَ بِقَضائِی فَلْيَطْلُبْ رَبّاً سِوائی» «1»

كسی كه از طرح های من راضی نيست، برود و خدايی غير از من پيدا كند. من با او كاری ندارم. فقط نانِ شكم او را می دهم، اما در قيامت از همه چيز محروم است.

من قضا دارم، بايد به قضای من كه به خير و مصلحت شما است، راضی باشيد.

صبر در كنار بلا

پنجم از حقايق شش گانه اين است كه:

«و البَلاءُ مِنّی وَ الصَّبْرُ مِنْكُم»

من شما را با چهره زيبا، هيكل، شهوت، پول، ثروت، فقر، حادثه، تلخی ها،

ناگواری ها، داغ بچه، بيماری بدن و كم شدن پول آزمايش می كنم. دعا نكنيد كه خدايا! مرا آزمايش نكن. آزمايش من حتمی است و برای همه هست. «2» شما در مقابل اين آزمايش های من، خود را ديندار نگهداريد، برای رفع تلخی اين آزمايش ها به گناه، معصيت، فتنه، فساد و نا اميدی متوسل نشويد. صبر يعنی دين خود را نگهداريد و به حرام آلوده نشويد.

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 64/ 236، باب 12، حديث 54.

(2)- إرشاد القلوب إلی الصواب: 1/ 42، الباب التاسع؛ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله يَوْماً لِأَصْحَابِهِ أَيُّكُمْ يُحِبُّ أَنْ يَصِحَّ وَ لَا يَسْقَمَ قَالُوا كُلُّنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ أَ تُحِبُّونَ أَنْ تَكُونُوا كَالْحَمِيرِ الضَّالَّهِ أَ لَا تُحِبُّونَ أَنْ تَكُونُوا أَصْحَابَ الْكَفَّارَاتِ وَ الَّذِی نَفْسِی بِيَدِهِ إِنَّ الرَّجُلَ لَتَكُونُ لَهُ دَرَجَهٌ فِی الْجَنَّهِ مَا يَبْلُغُهَا بِشَیْ ءٍ مِنْ عَمَلِهِ وَ لَكِنْ بِالصَّبْرِ عَلَی الْبَلَاءِ وَ عَظِيمُ الْجَزَاءِ لِعَظِيمِ الْبَلَاءِ وَ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً ابْتَلَاهُ بِعَظِيمِ الْبَلَاءِ فَإِنْ رَضِیَ فَلَهُ الرِّضَا وَ إِنْ سَخِطَ فَلَهُ السَّخَطُ وَ قَالَ عليه السلام لَوْ يَعْلَمُ الْمُومِنُ حَالَهُ فِی السُّقْمِ مَا أَحَبَّ أَنْ يُفَارِقَ السُّقْمَ أَبَدا.»