صبر از ديدگاه اسلام، ص: 22

«مَا عِندَكُمْ يَنفَدُوَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ »

لباس، مال، ثروت، زمين، ملك، عمر، مقام، صندلی، رياست، وكالت و وزارت و هر چه در ارتباط با شما است از دست رفتنی است، اما آنچه در ارتباط با من است، مانند: احسان، رحمت، مغفرت، رضوان و بهشت، ابدی است و هرگز از دست رفتنی نيست.

بعد می فرمايد:

«وَ لَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ » «1» پاداش كسانی كه صبر كرده اند و برای رسيدن به هدف خود كوشش كرده اند را بر پايه بهترين عملی كه همواره انجام می داده اند، به آنها می دهيم؛ زيرا صبر، جاده است.

اما «ما عندالله» چيست؟ سرمايه ها، رحمت، لطف، رضوان، بهشت، درجات و خيرات بی نهايت است. برای رسيدن به «ما عندالله» اين جاده را بايد طی كرد؛ در برابر گناهان خود را حفظ نماييم، از حريم حرمت های خدا بيرون نرويم و حرام را حلال نكنيم و در برابر سختی ها، بلاها، مصايب و گرفتاری ها صبور باشيم و با ديدن مصايب، زبان به كفرگويی نگشاييم.

خويشتن داری در عبادت

كسانی كه در كنار عبادات، خويشتن داری كردند و در حريم عبادات ماندند و در برابر ناگواری ها فراری نشدند و آن را تحمل كردند، اين انسان های صابر، نزد من

اين پاداش را دارند:

______________________________
(1)- نحل 96: 16؛ «آنچه [از ثروت و مال ] نزد شماست، فانی می شود و آنچه [از پاداش و ثواب ] نزد خداست، باقی می ماند، و قطعاً آنان كه [برای دينشان ] شكيبايی ورزيدند، پاداششان را بر پايه بهترين عملی كه همواره انجام می داده اند، می دهيم.»